Finally, een verhaal!

Lieve lezers,
het heeft ‘’weer’’ een tijdje geduurd voor een verslag! Dus bereidt je maar vast voor met lezen, want het wordt een lang verslag.
We beginnen bij vrijdag 29 juni, zoals gewoonlijk weer een rustig dagje op stage, je merkt wel dat het al ietsjes drukker wordt maar dat alle dagen vol staan met afspraken is helaas niet zo.
Deze avond zijn de ouders van Hilda aankomen op het mooie Curacao.
Naar een lange reis waren ze rond een uur of 7 geland. Hilda stond deze avond rustig bij Nicole op het balkon even kijken als het rustig was op straat en ineens ziet ze voor haar huis een busje staat met daar achter een kar van Arkefly en ja hoor daar zaten de ouders van Hilda in, maar helaas hebben ze elkaar niet gezien. Het was een toeval momentje dat Hilda op het balkon stond en in dat busje voor het huis stond om andere mensen af te zetten.
De zaterdag op stage vond Hilda erg raar : Haar ouders zijn ook gewoon op Dushi Korsou maar ze heeft ze nog niet gezien, ze kon dan ook niet wachten tot dat het 5uur was en het weekend kon beginnen.
Thuis aangekomen kreeg Hilda een telefoontje van haar mama : Ja kom je even buiten ik geloof dat wij vlak bij jou zijn, Hilda naar buiten en ja daar stonden dan haar ouders.
Na dat ze het huisje hadden gezien die niet echt opgeruimd was, was het tijd voor een etentje.
Heerlijk aan het water gegeten met z’n allen en even alles weer bijpraten.
Vervolgens gingen de ouders van Hilda naar hun appartementje en gingen wij ons klaarmaken voor een avondje bermuda. Over deze nacht gaan we maar niet veel vertellen alleen dat het een nacht is die de Curaçao geschiedenisboeken ingaat!
De zondag was even een uitslaap dagje want die was KEIHARD nodig.
Milou ging vandaag met een aantal naar Cas Abao en heeft daar lekker gesnorkeld.
Gelukkig is Milou ook heel goed in insmeren en zag ze het einde van deze dag er uit als een gevlekte kreeft, jullie mogen zelf een beeld krijgen over hoe dat er uit ziet.
Nicole en Hilda zijn naar de ouders van Hilda gegaan en hebben een heerlijk dagje op Zanzibar gelegen en zijn aan het einde van de dag naar het appartement van Hilda haar ouders gegaan. Daar keken ze hun ogen uit , er was : een bank, tv, Nederlandse sinas koekjes kaas ham. Op dat moment kregen we even het besef hoe goed we het in Nederland hebben.
S’ avonds gingen we lekker uiteten met Kelly & Lianne waarmee nicole nog mee ging naar Wet&Wild.
Milou en Hilda gingen verstandig hun bedje in aangezien die de maandag ochtend om kwart over 5 hun bed al uit moesten voor een dagje stage bij westpunt.
Bij westpunt zit een ander gedeelte van Kura Hulanda , dit heet de Logde.
Milou en Hilda moesten hier heen omdat er bruiloft was en de bruid haar vriendinnen kregen allemaal een massage.
Het was erg leuk om een dag hier heen te gaan het ligt aan de zee en je doet de massages buiten en dat is erg mooi om te zien maar wel heel erg warm.
Nicole is deze dag met Kelly naar Saint tropez geweest en is heerlijk verbrand.
Dinsdag 3 juli hadden Milou en Nicole weer een heerlijk leuk gezellig dagje stage.
Hilda had een dagje vrij en ging met haar ouders weg , ze begonnen de dag met een heerlijk ontbijtje bij het resort van haar ouders. Vervolgens zijn ze richting westpunt geweest en hebben daar een lekkere afkoel duik genomen. Deze avond heeft Hilda bij haar ouders gegeten.
Milou is deze avond gaan snorkelen met volle maan. Het snorkelen vond ze heel erg leuk maar er was ook een bbq georganiseerd en dit was erg slecht. Ze hadden niet voldoende vlees en de voorraad drinken was ook niet voldoende.
Deze avond zijn ook de ouders van Milou aangekomen.
Woensdag 4juli was Milou blij dat 5 uur was zodat ze naar haar ouders kon gaan.
Ze verblijven vlak bij ons in een hotel dus uit stage lopen we er langs.
De ouders van Milou zijn vervolgens mee gegaan naar ons huisje en hebben we gewacht op Nicole en de ouders van Hilda en zijn vervolgens met z’n allen uit eten geweest.
We hebben onze ouders naar huis gestuurd en zijn wij naar TMF gegaan.
Je merkt langzamer hand toch echt wel dat veel Nederlandse stagelopers weer naar huis zijn, want overal wordt het een stuk rustiger.
Donderdag had Milou een dagje vrij genomen om iets leuks met haar ouders te gaan doen, ze hebben een heerlijk dagje geluierd bij Zanzibar. Dit was een goeie rust dag voor Milou haar stem want die was ze helemaal kwijt.
Het appartement van Hilda haar ouders zit bij Zanzibar, en de ouders van Milou & Milou zelf hadden dit nog niet gezien . Ze zijn daarom even bij ze op visite geweest en hebben de ouders van Hilda hun weer terug gebracht naar huis , zodat Hilda weer mee kon naar hun appartement.
Milou + haar ouders zijn uit eten geweest met Ruud en zijn ouders.
Nicole had geen zin om mee te gaan en is daarom thuis gebleven en heeft lekker eten voor haar zelf gemaakt. Dit was de laatste avond dat Hilda met haar ouders was dus die zijn met z’n 3e uit eten geweest en hebben vervolgens afscheid genomen, aangezien Hilda de dag erna gewoon stage had.

Zondag 8 juli, zo wat moesten wij vroeg ons bed uit.. jaja het wekkertje stond om kwart over 5.
natuurlijk hebben wij eerst tijd nodig om bij te komen maar Hilda was deze ochtend vol energie ze stond in de slaapkamers van Milou en Nicole te springen dat ze hun bed uit moesten want vandaag was de dag dat we naar klein curaçao gingen samen met de ouders van Milou.
6.15 vertrokken we richting het spaanse water, daar stond de Mermaid boot op ons te wachten.
De kans op zeeziek worden was erg groot, bij ons viel het mee alleen had Milou er een beetje last van. Hilda daar in tegen die viel gewoon lekker in slaap bij nicole op schoot.
Eenmaal aangekomen was het beter voor Milou om naar de kant te zwemmen zodat de zeeziek sneller voorbij zou gaan. Dit leek Nicole en Hilda ook leuk omdat het water zo mooi was, dus 1,2,3 en spring daar lagen we dan heerlijk te dobberen in het water.
We begonnen daar de dag met een heerlijk ontbijt en zijn vervolgens gaan snorkelen tussen de zeeschildpadden, visjes en een babyhaai.
Rond half 1 ging de toeter van de boot en hadden ze een bbq voor ons geregeld, helaas heeft Milou hier niet lekker van kunnen eten want ze was nog steeds niet lekker.
Tadadadda het was half 2 de tijd waar Hilda heel de dag al naar uit had gekeken.
Het was tijd dat we met de bananaboot konden!
Hup de zwemvesten aan en wachten tot we er opmochten.
Nou de jongen die de boot moest besturen was net een plaaggeest , hij vond het maar al te leuk dat wij op de bananaboot gingen. Sommige mensen hadden wat moeite er mee om normaal op de bananaboot te klimmen we zullen geen namen noemen.. Milou & Nicole!!
Toen we toch eenmaal met z’n allen er op zaten kon het beginnen, de plaaggeest begon steeds maar harder te lachen en wij begonnen steeds maar harder te gillen en naar 2 bochtjes lagen we dan ook al in het water. Maar meneer de plaaggeest vond het zo leuk met ons dat die steeds verder de zee in gingen wij dus vaker op de banaan konden gaan.
Milou was gelijk al niet meer misselijk en kon ze ook eindelijk genieten!
Milou en haar ouders gingen richting de wilde zeekant van klein curacao, Nicole en Hilda gingen eens de toeristen uit hangen bij de vuurtoren en het wrak.
eventjes later kwam Milou ook aangelopen en gingen we wat foto’s maken zoals elke toerist zich gedraagt. We voelden ons zo goed als een echte toerist dat we de tijd helemaal vergeten waren, want om 4uur ging de boot weer terug.
In de verte zagen we Jan aankomen lopen die riep dat we moesten komen en iedereen al op de boot was en op ons zaten te wachten! Ja hoor dit moest ons weer overkomen.
S’avonds hebben we nog was dansjes gemaakt bij Wet&Wild.
Maandag was het voor Nicole en Hilda een lui dagje.
Milou is deze dag met haar ouders naar de logde geweest en naar noordkust.
Veel over stage valt er nog steeds niet te vertellen, Nicole mag nog steeds niks doen en bij Milou en Hilda komen af en toe wel mensen, die ze dan ook gelijk mogen behandelen.
De meeste behandeling die Milou en Hilda geven zijn massages en dan vooral Couple massages.
En krijgen zo af en toe ook wel wat centjes Fooi! Nooit verkeerd.
Zaterdag 14 juli hadden we een afscheids etentje van Kelly, we dachten lekker eten bij zanzibar maar jeetje dat hadden we nooit moeten doen.
Ten eerste zaten we al meer dan een half uur te wachten tot dat ze gingen vragen wat we wouden drinken, na dat we drinken hadden gehad en de bestelling voor het eten hadden gedaan duurde het uren voor het klaar was. Iedereen was al druk aan het eten sommige hadden hun bord al leeg toen uit eindelijk ook het eten van Hilda werd gebracht. Hilda was net aan het eten toen ze de tafel alweer leeg wouden ruimen. Met andere woorden het was DRAMA.
De avond hebben we maar wel leuk gemaakt bij bermuda waar we de laatste dansjes met Kelly konden doen.
Want zondag was het dan zover onze lieve kell ging weer terug naar Nederland.
rond Half 2 gingen we dan richting airport Hato om Kelly uit tezwaaien en naar wat vertraging was het dan tijd om voor 5week afscheid te nemen en daar horen de nodige traantjes bij.
Milou was niet mee want dit was ook de laatste dag met haar ouders en heeft heerlijk een dagje aan het strand gelegen. Toen er over het strand een KLM vliegtuig vloog heeft ze Kelly nog wel eventjes uitgezwaaid!
S’avonds hebben we zoals elke zondag weer dansjes gemaakt bij Wet&Wild deze avond was zeker WET.
Het is een traditie als je voor de laatste keer bij W&W bent dat je dan de zee ingaat en dat was deze avond voor ons huisgenootje Ruud.
Eenmaal Ruud de zee in hebben gegooid moesten wij er ook aangeloven want hij kon het niet laten om ons droog aan de kant te laten staan.
Maandag 16 juli hebben we een wereldreis over curaçao gemaakt om aan te komen bij het goede adres waar we zouden gaan wakeboarden. Onze Ruud die er wel 4x eerder is geweest wist zo goed de weg zei die, nou daar was niks van waar. Nadat we een half uur te laat waren stonden we ook nog niet eens bij het goede bedrijf. We hebben de jongen op gebeld als die ons met zijn bootje op kon halen en dat heeft die gedaan.
Met het bootje het spaanse water op kon het wakeboarden dan eindelijk beginnen.
Ruud die het vaker had gedaan deed het ons even voor en zag het er allemaal erg makkelijk uit.
vervolgens was Milou aan de beurt en zag het er op eens niet zo makkelijk meer uit.
Na wat pogingen van Milou, was het de beurt aan Hilda die het aardig snel onder de knie had, en daardoor ook steeds langer en langer bleef staan.
En uit eindelijk was het ook de beurt voor Nicole die alleen maar zat te roepen bah was vies zout water iel iel tot dat ze ook kon staan en alleen maar kon zeggen WAUW dit is vet coel!
Vervolgens zijn we allemaal nog een keer geweest en is er uitgekomen dat dit geen sport voor Milou is.
Hilda vond het helemaal geweldig en heeft dan ook aardig wat rondjes kunnen maken met af en toe een harde val in het water wat de rest erg grappig vond om te zien ... en nicole die van te voren alleen maar zat te roepen dat ze het niet kon, was 1grote grap want ook nicole heeft lekker kunnen wakeboarden. Danki Ruud dat je ons hier mee heen hebt genomen.
tegen half 6 kwam het moment waar we al een hele tijd naar uit hadden gekeken.. eindelijk zouden wij wat mobieler worden op het eiland. Lianne en Kelly waren naar huis en dat betekende dat hun leuke auto vrij was en wij hem over konden nemen.
Na wat telefoontjes was het dan eindelijk zo ver .. jackie werd overhandig aan Nicole want ja zij is de gene die een rijbewijs heeft. We hebben dus een auto met emotionele waarde!
Dinsdag 17 juli begon de dag voor Hilda als een hel jeetje wat had zij een spierpijn van het wakeboarden ze kon niet eens haar eigen kleren aan en uit krijgen, niet zitten of liggen en lopen ging nog trager dan dat van een oma met een wandelstok, ze hoopte dan ook heel erg dat er geen behandelingen waren deze dag. Maar helaas er waren mensen die haar wouden pesten zodat ze een massage moest geven wat een ramp was dat. Milou had er geen problemen mee en vond het fijn dat ze iets te doen had, en bij nicole is het weer zo als anders : niks doen! S’avonds hadden we iets leuks op de planning staan, een etentje van ruud die nog iets goed te maken had en een kijkje nemen bij campo.
Iedereen hier zegt dat je eens bij Campo geweest moest zijn dus wij ook.
Voor de mensen in Nederland die nog nooit van Campo hebben gehoord, : het is een soort dorpje met allemaal huisjes, waar af en toe een rood lampje boven hangt, als ze visite hebben. En in het midden is een gebouw waar mannen en vrouwen een optreden geven, en aangezien ze het steeds warmer krijgen van het dansen beetje bij beetje alle kleding stukken uitdoen. Volgens mij hebben we het zo wel goed uitgelegd toch?
Milou heeft heerlijk genoten! Hilda kon niet normaal zitten en had ongelofelijke last van haar spierpijn en heeft dus helft van de tijd buiten gestaan samen met nicole want die kon het niet aanzien daar binnen. Helaas voor Milou had Ruud het voor elkaar gekregen dat een neger haar ging berijden.. Iedereen vond het grappig behalve zijzelf.
Donderdag was het dan echt tijd voor onze lieve ruud om zijn koffers in te pakken, met behulp van ons met kleren uitzoeken wat mee kan en wat achter blijft kunnen wij vertellen dat wij hier een kleding winkel kunnen beginnen. De laatste avond met onze Ruud toch nog maar even uit eten geweest en met een afsluiter was er in de straat een GOUD&FOUT feest georganiseerd, helaas was alleen nieuwestraat 2 zo leuk om verkleed te gaan. We moesten echt van deze avond genieten, want het was de laatste avond met onze lieve ruud in huis.
De vrijdag was daarom ook geen leuke dag , wij hadden gewoon stage en lieten ruud achter thuis.
Nicole zou bij haar stage regelen dat zij rond 5 uur bij kura hulanda zou zijn om Milou en Hilda op tehalen. Tot dat wij een sms van ruud kregen : redden jullie het om voor 17.10 bij Hato te zijn want dan moet ik door de gate.
KUT KUT KUT dachten we, Milou en Hilda waren heel de week al alleen op stage omdat hun stagebegeleidter vakantie dagen had. Hilda pleegt een telefoontje naar haar om te vragen als ze om half 5 weg mogen.. helaas het antwoord was nee. Nicole daar in tegen mocht wel weer eerder weg.
Milou en Hilda konden het niet laten om zonder afscheid te nemen ruud het vliegtuig in laten gaan, en hebben daarom ook maar besloten om gewoon half 5 bij stage weg te gaan.
Wij racen naar het vliegveld en hebben zo gelukkig nog afscheid kunnen nemen van ruud.
Bij deze willen wij Ruud nog heel erg bedanken wat die allemaal voor ons heeft betekend en gedaan!
Wij hadden geen betere huisgenoot kunnen wensen dan jou ruud!!
Na dat ruud weg was en wij thuis kwamen had ruud heel wat spullen voor ons achter gelaten waar zoals eerder gezegd een winkel mee konden beginnen.
Geen zin om te koken dus pizza gehaald en allemaal lekker vroeg ons bedje in, en dachten morgen avond gaan we wel weer een feestje bouwen. Nou en dat is zeker gelukt, het was weer 1groot feest bij bermuda .. of niet HILDA ? Nicole had vandaag veel zenuwen op stage want haar mama zusje en mark kwamen naar Curacao. Uit stage is nicole ook gelijk naar ze toe gegaan en heeft lekker met ze bij kunnen kletsen.
Zondag zijn we met z’n allen + Thomas en Koen ( onze stapmaatjes) naar Cas Abou geweest om lekker te zonnen en bij te komen van een geslaagde nacht. En s ‘avonds weer wat dansjes gemaakt bij w&w +afscheid nemen van onze 2 weeklange stapmaatjes Thomas & koen.
Maandag 23 juli was ‘’DE DAG’’ ten eerste Joyce het zusje van Nicole was jarig en ten tweede : we gingen met dolfijnen zwemmen. Dit was voor Hilda een droom die uitkwam, jaren lang heeft ze hier over gedroomd. Ook voor het zusje van Nicole was het een droom die uitkwam. Milou,Nicole & Paula (mama van Nicole) hebben ook erg genoten van deze ochtend.
Nadat de tijd om was , hebben we even wat gegeten en zijn Mark Paula en Joyce richting Saint Tropez gegaan, en wij 3en richten Arkefly.
Wij hadden gehoord dat je gratis je ticket kon verlengen en dat leek ons een perfect idee , zodat wij nog een week vakantie hier zouden hebben. Vol goede moed stapten wij naar binnen en met lood in de schoenen stapten we weer naar buiten. We konden hem niet verlengen omdat wij via internet hadden geboekt. Zelfs niet tegen betaling, wat wel op internet stond vermeld. Met chagrijnige gezichten gingen wij ook naar Saint Tropez en hebben daar heel de dag aan het zwembad gelegen met uitzicht op de zee. Eindelijk een keer zwemmen in water dat niet zout was, en dat was echt even genieten. Vervolgens ging nicole met haar familie mee en zijn uit eten geweest, om de verjaardag van joyce verder te vieren.
Milou en Hilda hebben thuis alle ‘’brut’’ van ruud uitgezocht en opgeruimd zodat de schoonmakers de volgende dag alles schoon konden maken.
Zoals jullie lezen, vertellen we weinig over stage.
We zouden graag meer er over vertellen maar omdat het elke dag bijna het zelfde is gaat het gewoon niet. De mensen in dit land zijn wel ontzettend aardig.. ook al heb je net als in Nederland ook onaardige mensen rond lopen.
We merken heel erg in onze straat dat bijna iedereen alweer naar huis is.
Op de patio en vooral bij TMF is het een stuk rustiger. Bij TMF was bijna iedereen uit onze staat er altijd, en nu zijn het er hoogstens nog maar 10.

De verhalen dat je s’avonds goed op moet passen klopt helemaal, en daarom lopen we ook altijd met z’n 3e of pakken de auto. Verder op straat overdag kun je het vergelijken met Nederland. Het is logisch dat je niet met je laptop moet gaan zwaaien op straat, dat doe je in Nederland ook n iet. Wanneer je de mensen hier vriendelijk benaderd kom je al een heel stuk verder.
Voor elk meisje hier op straat is er een zee van aandacht. De meeste mannen/jongens spreken je aan: pssssst, psssst schatje, dushi! Het ligt er maar net aan of je het leuk vind of niet, wij kunnen er om lachen en zullen het in Nederland wel een beetje missen.
Over het algemeen is de natuur hier niet heel bijzonder. Door het warme weer is er niet heel veel groen. Wel zie je veel palmbomen, de stranden zijn mooi wit en het water helder blauw. De straten geven een vieze indruk, dat komt door veel rommeltjes wat er ligt. De huizen zien er allemaal erg armoedig uit, al hangt het er wel vanaf waar je op dat moment bent. Aan het Spaanse water staan namelijk erg mooie huizen, zelfs een vakantie huisje van Willem Alexander.
Genoeg gekletst, onze vingers zijn moe van het typen

Ayoo, en tot de volgende keer.
Liefs uit het Dushi Korsou